icon
در حال بار گذاری لطفا منتظر بمانید
icon
مرتب سازی
icon
icon
موردی برای نمایش وجود ندارد.

کربوکسی‌تراپی

کربوکسی‌تراپی یک تکنیک پزشکی است که طی آن یک گاز استریل دی اکسید کربن به بافت زیر پوستی تزریق می شود. درمان با دی اکسید کربن که بیشتر به عنوان کربوکسی تراپی شناخته می‌شود، به تزریق دی اکسید کربن از راه پوست توسط پزشک با رویکردهای درمانی مربوط می‌شود و استفاده از آن در درمان چربی موضعی نتایج خوبی را نشان داده است. از کربوکسی تراپی در قسمت های مختلف بدن انسان با هدف بهبود گردش خون در بافت‌ها، بهبود خاصیت ارتجاعی پوست، کاهش رسوبات چربی موضعی یا حتی بهبود اثر زیبایی پس از لیپوساکشن است.

مزایای کربوکسی‌تراپی

کربوکسی تراپی برای درمان سلولیت، تیرگی و گودی زیر چشم، ترک‌های پوستی استفاده می‌شود. کربوکسی‌تراپی باعث افزایش جریان خون، افزایش خاصیت ارتجاعی پوست، کاهش خطوط ظریف و چین و چروک و همچنین به از بین بردن رسوبات چربی و کلاژن‌سازی کمک می‌کند. برای کاهش چربی و سلولیت، این روش اغلب به روش‌های تهاجمی‌تر و پرخطرتری مانند لیپوساکشن ترجیح داده می‌شود.

کربوکسی تراپی چگونه انجام می شود؟

چگونگی انجام این روش بر اساس قسمتی از بدن که تحت درمان قرار می‌گیرد متفاوت است. یک مخزن گاز دی اکسید کربن به یک تنظیم کننده جریان با لوله پلاستیکی متصل است. پزشک با دقت میزان جریان گاز از مخزن را تنظیم می‌کند. گاز از طریق تنظیم کننده جریان و به لوله های استریلی که دارای یک فیلتر در انتهای آن است، منتشر می‌شود. وجود فیلتر هر گونه ناخالصی را قبل از رسیدن به بدن می‌گیرد. سپس گاز از طریق یک سوزن بسیار کوچک در طرف مقابل فیلتر عبور می‌کند. پزشک، گاز را زیر پوست، از طریق سوزن تزریق می‌کند.
این روش تقریباً کاملاً بدون درد است. برخی از پزشکان قبل از وارد کردن سوزن، کرم بی حس کننده را روی محل تزریق می مالند. با وجود فقدان درد، برخی افراد گزارش می دهند که مدت کوتاهی پس از آن احساس عجیبی می‌کنند. کربوکسی تراپی یک روش سرپایی است و معمولاً تنها 15 تا 30 دقیقه طول می‌کشد تا کامل شود.

کاندیدای مناسب Carboxytherapy

کربوکسی‌تراپی چون درمانی تهاجمی نیست برای تمامی افراد جز کسانی که مشکل کلیوی دارند و دیالیز می‌کنند. افرادی که در ناحیه تحت درمان، زخم فعالی دارند یا در دوره‌ی شیمی درمانی هستند. زنان باردار یا شیرد یا افرادی که بیماری‌های خاصی مثل صرع دارند. افرادی که مشکل کلیوی دارند و یا دیالیز می‌کنند.

چگونه برای کربوکسی تراپی آماده شوید؟

هیچ آمادگی خاصی قبل از عمل وجود ندارد، اگرچه پزشک شما ممکن است بسته به شرایط شما دستورالعمل خاصی داشته باشد.

روش کار چگونه است؟

گردش خون ضعیف تا حدی مسئول سلولیت، ترک های پوستی و سیاهی زیر چشم است. سلول‌های بدن دی اکسید کربن را به عنوان زباله آزاد می‌کنند. گلبول‌های قرمز اکسیژنی را که استنشاق می‌کنید می‌گیرند و به بافت‌ها می‌برند، سپس دی‌اکسید کربن را جذب می‌کنند. در نهایت دی اکسید کربن توسط ریه ها بازدم می‌شود.
یک پزشک می تواند با تزریق دی اکسید کربن گردش خون را در یک منطقه خاص افزایش دهد و باعث هجوم گلبول های قرمز به آن ناحیه شود. هنگامی که سلول‌های خونی به محل مورد نظر می‌رسند، گردش خون را افزایش می‌دهند. این کار برای ترمیم خاصیت ارتجاعی پوست و در مورد تیرگی و گودی زیر چشم، رنگدانه‌های پوست را به رنگدانه‌های سالم و شفاف تغییر می‌دهد. کربوکسی‌تراپی کلاژن جدیدی ایجاد می کند که پوست را ضخیم می کند و ظاهر آن را بهبود می بخشد.

کاربردهای کربوکسی‌تراپی برای پوست


سلولیت: گاز دی اکسید کربن نیز می تواند به سلول های چربی تزریق شود که باعث می شود سلول ها ترکیده و در بدن دفع شوند. سلولیت زمانی ایجاد می‌شود که چربی زیر پوستی از روی پوست بیرون بزند. چندین مطالعه نشان داده اند که کربوکسی تراپی زمانی که برای درمان سلولیت استفاده می‌شود بی خطر و موثر است.
تیریگی و گودی زیر چشم: سیاهی زیر چشم معمولاً به دلیل گردش خون ضعیف ایجاد می‌شود که باعث تجمع عروقی می‌شود. تزریق گاز به زیر پلک باعث کاهش این تجمع کبودی شده و رنگ روشن جایگزین آن می‌شود.
آلوپسی: آلوپسی (ریزش مو) ناشی از گردش خون ضعیف را می توان با کربوکسی تراپی نیز درمان کرد.


عوارض کربوکسی تراپی چیست؟

کربوکسی تراپی یک روش نسبتاً ایمن است که تقریباً هیچ عارضه جانبی ندارد. افراد ممکن است در محل تزریق، به ویژه در بازوها و پاها، کبودی داشته باشند. این کبودی باید ظرف یک هفته برطرف شود. افرادی که از کربوکسی‌تراپی برای کاهش چربی یا سلولیت استفاده می‌کنند، باید به مدت 24 ساعت از شنا کردن و غوطه ور شدن در آب پرهیز کنند. مناطق تحت درمان پس از درمان تا 24 ساعت احساس گرما و گزگز خواهند داشت. زیرا گاز دی اکسید کربن کار خود را انجام می‌دهد و گردش خون بهبود می‌یابد. اما شما باید بتوانید روال عادی زندگی خود را پس از پایان عمل انجام دهید.